داشــتــــــــ رو زمیــــــن با انگــشـتــــــــ چیــــــزی مــی نوشــتــــــــــ...
رفتـــــن جلــــو دیــــدن چنــــدیـــن متــــر صــــدهــــا بـــار نـــوشتـــــه
حسیـــــــن......حسیــــــن....حســــــین......
طوریــــــکه انــگشتـــش زخـــــــم شـــــده !
ازش پـــرسیــــدن:
حـــــاجــــی چــــکـــار میــــکنــــی ؟؟
گــــفت:
چـــــــون میســــر نیستـــــــــ مـــــن را کـــــام او .......
عشـــــــق بــــــازی میــــکنـــــم بـــا نــــام او ......
(خاطــره ای از شهیــد پــازوکــی)
