پرنده ای دیگر بال زد و به کاروان نینواییان حسین(ع) اضافه شد او در میان شمران زمانه جنگید و از حرم حضرت زینب دفاع کرد و نام مدافعان حرم را برای خود برگزید.عزیزانی دستانشان را به امید دستگیری علمدار بی دست به سوی آسمان بلند کردن شاید در این شلوغ بازار روزگار برای خود معبری به سوی معراج بیابند و همنشین سید جوانان اهل بهشت حسین(ع) گردند.آنهارفتند تا نشان دهند ملت ایران کوفی نیستند که اهل بیت پیامبر اکرم(ص) را در صحرای کربلا تنها بگذارند و رقیه (ع)را برای بازگشت عمویش عباس ابن علی چشم انتظار بگذارند تا مشکی آب برای رفع عطش رقیه خاتون حسین بیاورد و کامش را با آب فرات سیراب کند...
