سوال:به نام خدای عادل.زمانی که حضرت علی(ع) از سوی مردم به خلافت برگزیده شد گفت:کسانی که در راه خدا جهاد نموده اند نه خود ونه خانوادهایشان نباید انتظاری برای اجر و مزد از بیت المال داشته باشند و آنها همانند همه ی مردم اندو اجر آنان با خداست.حالا برگردیم به کشور عزیزمون چرا خانواده های سپاه و ارتش و جانبازان (به غیر از شهدا) برای شغل و چیز های دیگر حتی اگر صلاحیتی کمتر از یک شخص عادی داشته باشند در الویت قرار دارند؟من چه گناهی کردم که پدرم سپاهی یا ارتشی یا جانباز نیست.چرا حکومت داره این طور حق بعضی ها رو ضایع میکنه؟ من این سوال رو در بعضی سایت ها مطرح مردم همشون بلا استثنا با عصبانیت و تعصب با این سوال برخورد کردند خواهش میکنم شما جواب قانع کننده ای رو بدید.اجرکم عندالله انشاءالله.
پاسخ:
به نام خداوندی که عادل است و عدالت را معنا نموده است.
سرور عزیز در زمان خود آقا رسول الله (صل الله علیه و آله وسلم) برای سربازان و سرداران جنگ بخشی از
غنائم مشخص شده بود و حتی برخی مشکلات در تقسیم آنها انفاق می افتاد و حتی یه سوره هم به نام
غنائم وجود دارد که همان سوره انفال می باشد.
پس حضرت علی (علیه السلام) که حافظ شریعت اسلامی می باشد نباید از سنت نبوی و قرآن کریم عدول کند
بنابراین در زمان خلافتایشان نیز غنائم جنگی بوده و به سربازان سهمی طبق فرمایش قرآن کریم مشخص
می شد. حتی در جنگ صفین شخصی به نام عبّاد بن قَیس در تقسیم غنائم به حضرت ایراد گرفت
که قضیه آن نسبتا طولانی است ولی می توانید به کتاب «احتجاج» أبی منصور احمدبن علی بن أبیطالب طبرسی ؛ طبع مطبعۀ نعمان ، نجف اشرف ، ج 1 ، ص 246 تا ص 248 مراجعه نمایید.
حال معنای عدل:عدالت به معنای مساوات نیست که ما فکر می کنیم چون اگر مساوات معنی کنیم
کاملا اشتباه است به طور مثال برای یه آدم بالغ یک پیمانه برنج کافی است ولی یه کودک یک چهارم پیمانه را شاید نتواند به تنهایی تمام کند پس اگر مساوات باشد به یکی از این دو نفر ظلم می شود.
یا باید هر دو یک پیکانه یا هردو یک چهارم پیمانه برنج بخورند که ظلم است.
معنی عدل آن است که هر چیز را باید سر جای خود قرار بدیم یا حق هر شخص را به او بدهیم
مثال دیگر اینکه اگر شما مهمان داشته باشید دم در می نشنید و به همه خوش آمد می گویید
ولی اگر مهمان بزرگ و با شخصیتی داشته باشید به پیشوازش می روید این عین عدالت است.
حال که فرمودید در کشور عزیزمان به آنهایی که از خانواده سپاه و ارتش و جانبازان (به غیر از شهدا)
برای شغل و چیز های دیگر حتی اگر صلاحیتی کمتر از یک شخص عادی داشته باشند در الویت قرار دارند اعتراف فرمودید که خانواده شهدا باید دارای اولویت باشند این را هم بنده قبول دارم چون
بی سایه پدر زندگی بسیار دهشتناک است ولی به نظر بنده پدری که ویلچری است یا یک چشم
ندارد و یا اینکه نفسش به خاطر بمبهای شیمیایی بالا نمی آید برای خانواده وی زندگی خیلی
سخت است پس اولویت فرزندانشان لازم است.
و آنها که از مرزهای مملکت دفاع کرده اند تا من و شما راحت زندگی کنیم و هر آن امکان مرگ
برایشان بود و هر لحظه ممکن بود خونشان ریخته شود هم قابل ارج می باشد.
منتها اگر به همان میزان که به این نشانهای افتخار اهمیت قائل هستند به لیاقت افراد هم ارزش
می دادند به عدالت واقعی نزدیکتر بود البته این نظر شخصی من بود.
سوال