امام
حسین(ع) بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود اما افسوس که به جای افکارش زخمهای
تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند
هر دم به گوشم میرسد آوای زنگ قافله..این
قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله.یک زن میان محملی اندر غم و تاب و تبس.این
زن صدایش آشناست ای وای من این زینب است.
.
.
.
.تـــــازه میــــخواست دلــم سرخـــوش قــــــربان گــردد...
خبــــر آمــــد که حســـــــــین بن علی راه افتــــــــــاد...